Pinksteren, een lied, ‘veni, sancte spiritus’ (ca. 1200)
Geschreven door Pieter Korbee
In de overdenking van Pinksterzondag ben ik op enkele verzen van dit lied ingegaan. De hymne is een gebed om heling van alles wat ons akelig heeft geraakt en kapot dreigt te maken.
Kom, heilige geest
zend ons uit de hemel
een lichtstraal.
Kom, vader van de armen,
kom, bron van geschenken,
kom, licht van ons hart.
Allerbeste trooster,
liefste zielenvriend,
zachte verkwikking.
Jij, in het zware werk de rust,
in de woede de kalmte,
in ’t verdriet de troost.
O, gelukzalig licht,
verlicht het hart
van jouw getrouwen.
Zonder jouw macht
is er niets in de mens,
niets dat onbeschadigd is.
Reinig wat vuil is,
bevochtig wat droog is,
heel wat gewond is.
Verzacht wat verstard is,
verwarm wat verkild is,
en breng terug wat verdwaald is.
Geef je getrouwen,
die in jou geloven:
de zeven goede vruchten.
Geef de beloning van de deugd,
geef tenslotte welzijn,
geef eeuwige vreugde.
