Kerstvieringen vervallen
Geschreven door Pieter Korbee
Op kerstavond om 19.30 uur
en op kerstmorgen om 10.15 uur
-.-
O Kerstnacht, schoner dan de dagen,
hoe kan Herodes het licht verdragen
dat in uw duisternisse blinkt.
De eerste woorden van een kerstlied – 510 uit het Liedboek,
een vers van Vondel.
Het is grauw buiten, mistig. Het is 9 december 2020. Is deze grauwheid het beeld dat kenmerkend is voor het afgelopen jaar? Maar toch niet voor het komende kerstfeest? Het afgelopen jaar heeft veel onmogelijk gemaakt. Vooral veel spontaniteit. Zomaar contact maken, zomaar een feestje vieren. Nee, het motto luidde en luidt nog steeds: houd afstand, verberg je gezicht. Voor je eigen bestwil en voor dat van je omgeving. Zo onnatuurlijk.
Kerstfeest is het feest van verwachting. Het feest van geboorte. Van een nieuw begin. Ook al is de nacht donker. En nu misschien wel donkerder dan in vele jaren voor ons. Grijzer vooral. En ondanks dat schijnt er licht in de duisternis.
In de enkele woorden die ik van Vondels lied heb aangehaald wordt een panorama ontvouwd. De dagen. Ze worden niet verder ingekleurd. Ze zijn nogal grijs, denk ik. Want veel mooier dan die dagen is de nacht, die ene nacht waarin het licht verschijnt. In die nacht verdwijnt de grijsheid. Het wil niet zeggen dat de duisternis weg is. Maar het licht en de duisternis komen in die nacht alle scherpte tegenover elkaar te staan. Dat contrast maakt de kerstnacht schoner dan de dagen. Er schijnt een hemels licht op onze geschonden aarde.
